Dziś Światowy Dzień Lalkarstwa! Wierzmy, że nie bez przyczyny przypada na pierwszy dzień wiosny. Nikt tak, jak lalkarze nie potrafi wnosić przecież w teatralne życie zachwytu, nowości, zaskoczenia i radości! W tym naszym dniu życzymy Sobie, wszystkim innym Lalkarzom i Wam - właśnie tego - wiru nieustannie pozytywnej i twórczej zmiany!

A ponieważ wierzymy też, że sztuka i teatr mogą zmieniać świat, o tej zmianie mówi też tegoroczne "morskie" orędzie na Światowy Dzień Lalkarstwa, które napisała indyjska reżyserka i lalkarka Ranjana Pandey. 

Orędzie na Światowy Dzień Lalkarstwa
MORZE
Morze zawsze niosło gawędziarzy i ich historie z jednego brzegu na drugi, z jednej wyspy na drugą, z jednego kontynentu na wszystkie inne. Historie wirowały w nim, mieszając się w wielu kulturalnych kotłach, przez co stawały się magiczne i nieśmiertelne.
Od zarania dziejów opowieści uzupełniały się tworząc historie pełne morskich smoków, syren i wielu innych fantastycznych stworzeń.
Morskimi drogami podróżowały zarówno księżniczki jak i piraci, żeglarze i handlarze, świty rzemieślników i nadwornych błaznów. A kiedy podróżowali tak z jednej kultury do drugiej, powstawały wielkie mitologie, takie jak Mahabharata, Ramajana, Sagar Manthan, opowieści o Sindbadzie Żeglarzu, Wędrówka na Zachód, Księga Tysiąca i Jednej Nocy…
Na przestrzeni wieków historie zmieniały się wraz z każdym kolejnym opowiadaniem, budując kolejne subtelne warstwy. Zabawne, rozpraszające, karmiące dusze podróżników, poszukiwaczy przygód, złoczyńców i bohaterów z odległych nieznanych krain.
Morze wciąż pozostaje magiczne i tajemnicze, wpływając na życie milionów istnień zamieszkujących naszą planetę. Morze karmi, podtrzymuje i zamieszkuje wyobraźnię wszystkich. Jest siłą, z której powstało życie na tej planecie.
Ale dzisiejsza rzeczywistość może niepokoić. Morze to dziś nasza ostatnia granica – granica między nami a końcem życia, jakie znamy. Dziś morze jest zanieczyszczone, łapczywie walczy o oddech niszczony sieciami chciwości i niedbałego marnotrawstwa. Zostało zredukowane do wypełnionej śmieciami zupy składającej się z umierających koralowców i umierającego życia morskiego. Każdy z nas jest częścią tej smutnej rzeczywistości.
Oto więc wyzwanie dla wszystkich dzisiejszych opowiadaczy historii, aby ożywić szacunek dla Mórz Ziemi – naszego jedynego domu.
Zaangażujmy nasze wspólne talenty w to zadanie.
Już teraz!

Ranjana Pandey
Indyjska lalkarka, dramaturżka, reżyserka teatralna i telewizyjna, pedagożka. Ukończyła Uniwersytet w Delhi w zakresie literatury angielskiej, gdzie otrzymała tytuł magistra w dziedzinie komunikacji masowej i dyplom z dziennikarstwa. Zdobywała umiejętności lalkarskie w Belgii w Theatre Toone, Theatre Tilapin i Théâtre Royal du Peruchet.
W 1982 roku Ranjana Pandey założyła Jan Madhyam („medium ludu” lub „z ludu”) – edukacyjną grupę lalkarską opartą na społeczności medialnej. Ranjana Pandey jest jedną z pionierek na subkontynencie indyjskim, która wykorzystuje lalkarstwo jako terapię.
Pracuje na kilku wyższych uczelniach, zajmując się szkoleniami dla nauczycieli i szkoleniami w zakresie masowej komunikacji, w tym na Jamia Millia Islamia Uniwersity w New Delhi. Prowadzi również warsztaty lalkarskie w zakresie edukacji, terapii i rozwoju.